دانلود زیرنویس فیلم Summer Stock 1950 یک فیلم موزیکال تکنیکالر آمریکایی محصول ۱۹۵۰ است که توسط Metro-Goldwyn-Mayer ساخته شده است. کارگردانی آن را چارلز والترز، بازیگرانی چون جودی گارلند و جین کلی بر عهده داشت و ادی براکن، گلوریا دی هاون، مارجوری مین و فیل سیلورز در آن حضور دارند. شماره های موسیقی توسط نیک کسل و کلی اجرا شد. گارلند در طول فیلمبرداری با بسیاری از مشکلات شخصی دست و پنجه نرم کرد و سامر استاک ثابت شد که آخرین فیلم او برای MGM و همچنین آخرین جفت شدن او روی پرده با کلی بود. با توافق دوجانبه، MGM قرارداد گارلند را در سپتامبر ۱۹۵۰ فسخ کرد، چیزی که رئیس استودیو L. B. Mayer گفت که بعداً از انجام آن پشیمان شد.

برای دانلود زیرنویس اینجا کلیک کنید

زیرنویس فیلم Summer Stock 1950 جین فالبری (جودی گارلند) صاحب مزرعه ای است که خواهر بازیگرش، ابیگیل (گلوریا دی هاون)، همراه با گروه تئاتر خود به مزرعه خانوادگی می رسد. آنها به مکانی برای تمرین نیاز دارند و جین و خانه دارش، اسمی (مارجوری مین) با اکراه موافقت می کنند که به آنها اجازه دهند از انبارشان استفاده کنند. بازیگران و بازیگران زن، از جمله کارگردان، جو راس (جین کلی)، مهمان نوازی او را با انجام کارهای خانه در مزرعه جبران می کنند. اگرچه جو با ابیگیل نامزد کرده است، اما پس از اینکه ابیگیل او را در حالت عصبانیت ترک می کند، شروع به عاشق شدن با جین می کند. به همین ترتیب، اگرچه جین با اورویل (ادی براکن) نامزد کرده است، اما عاشق جو می شود.

مشهورترین صحنه فیلم، آخرین آهنگ و رقص شماره اکنون کلاسیک «Get Happy» است که توسط گارلند با ژاکت تاکسیدو، فدورا سیاه و نایلون های مشکی با تنظیم اسکیپ مارتین اجرا شده است. این فیلم توسط چارلز والترز طراحی شد و دو ماه پس از ادامه فیلم، پس از اینکه گارلند از یک هیپنوتیزم کننده در سانتا باربارا کمک گرفت و ۲۰ پوند (۹ کیلوگرم) کم کرد، فیلمبرداری شد. او آن را فقط در چند برداشت عالی اجرا کرد. به گفته Bosley Crowther منتقد نیویورک تایمز: “Get Happy” می‌بیند که خانم گارلند بهترین عملکرد را دارد.

در یک سکانس قابل توجه دیگر، کلی یک رقص انفرادی را در انباری تاریک با استفاده از یک روزنامه و یک تخته جیر به عنوان شریک و وسایل کمکی اجرا می کند. همراهی موسیقی “تو شگفت انگیزی” را تکرار می کند. این رقص “معلوم شد که یکی از اعداد موفقیت آمیز” حرفه او بود.

در این فیلم، گارلند و کلی یک دوئت رقص با هم دارند، “Portland Fancy” که در آن یک رقص مربعی تبدیل به یک رقص چالشی داغ برای آنها می شود.

سامر استوک در قالب ژانر موزیکال «نمایش ناشناخته نجات می دهد» بود، اگرچه گارلند و کلی ستاره هایی بودند که در ابتدا توسط ام جی ام در سال ۱۹۴۸ برای حضور در این فیلم اعلام شد، اما در فوریه ۱۹۴۹ استودیو اعلام کرد که گارلند جایگزین خواهد شد. جون آلیسون. او در ماه می ۱۹۴۹ در طول فیلمبرداری آنی اسلحه خود را به حالت تعلیق درآورد و سه ماه را در بیمارستانی در بوستون گذراند و به دلیل اعتیاد به مواد مخدر معالجه شد. بتی هاتون جایگزین او در آن فیلم شد، اما گارلند در Summer Stock، که اولین فیلم او پس از تعلیق بود، دوباره به رهبری بازگردانده شد.

کلی اولین انتخاب برای این نقش نبود: جو پاسترناک، تهیه کننده، در ابتدا میکی رونی را می خواست، اما با کلی غلبه کرد، زیرا رونی دیگر آن گیشه ای نبود که قبلا بازی کرده بود. در ابتدا قرار بود بازبی برکلی کارگردانی این فیلم را بر عهده بگیرد، اما قبل از شروع تولید، چارلز والترز جایگزین او شد. او و کلی روی آن کار کردند تا به گارلند لطف کنند، که در آن زمان شغلش نیاز به تقویت داشت، و والترز بعداً کلی را به خاطر کمکی که به گارلند کرد، تحسین کرد. کلی معتقد بود که او به اشتباه انتخاب شده است، زیرا او بسیار نقشی بود، و فیلمنامه “یک تکه مزخرف” بود.

زیرنویس Summer Stock 1950 عکاسی اصلی در نوامبر ۱۹۴۹ آغاز شد. گارلند وزن بیشتری پیدا کرده بود و والتر پلانکت، طراح لباس، سعی کرد “تا حد ممکن لاغر به نظر برسد، اما ما معجزه گر نبودیم و موفق نشدیم.” مبارزه برای گارلند، که در زندگی شخصی خود با فشارهای زیادی روبرو بود، جدای از اتکای شدید او به داروهای تجویزی، و او نیاز به اطمینان مکرر از والترز در مورد ظاهر و کیفیت عملکردش داشت. او بعداً به یاد آورد که «چاپلوسی برای او غذا بود.» او اغلب در طول تولید فیلم دیر می‌آمد و رفتارش نامنظم بود. پس از شروع فیلمبرداری، پاسترناک از مایر پرسید که آیا باید فیلم را به دلیل رفتار گارلند رها کند، اما رئیس استودیو لوئیس بی مایر اصرار داشت که به او فرصت دیگری داده شود. مایر گفت: “جودی گارلند این استودیو را در روزهای خوب به ثروت تبدیل کرده است و حداقل کاری که می توانیم انجام دهیم این است که یک فرصت دیگر به او بدهیم. اگر اکنون تولید را متوقف کنید، او را به پایان می رساند.”

تولید همچنین با تنش بین کلی و کارگردان رقص، نیک کسل، که در یک زمان تقریباً به هم خورده بود، همراه بود. مشکلات سر صحنه باعث شد والترز بعدها این فیلم را برای او «شکنجه مطلق» نامید.

Castle رقص “You Wonderful You”، “All for You” و “Portland Fancy” را انجام نداد – اینها توسط کلی انجام شد – اما “Dig-Dig-Dig Dig For Your Dinner” و شماره های دیگر را انجام داد. او همچنین فیلم «خوشبخت شو» را که چاک والترز فیلمبرداری آن را بر عهده داشت، نگرفت. کار گارلند روی این فیلم در اوایل فوریه ۱۹۴۹ به پایان رسید و برای والترز آشکار شد که هیچ “پرداخت گارلند” در فیلم ظاهر نشد. گارلند موافقت کرد که برای یک هفته دیگر از فیلمبرداری ظاهر شود، و درخواست کرد در “Get Happy” ظاهر شود و لباس بریده شده از شماره “Mr. Monotony” را که از رژه عید پاک بریده شده بود بپوشد. گارلند برای کاهش وزن توسط هیپنوتیزم کننده تحت درمان قرار گرفته بود و ۱۵ تا ۲۰ پوند وزن خود را کاهش داد. او از نظر تعداد بسیار لاغرتر به نظر می رسد.

نویسنده برنت فیلیپس در بیوگرافی خود از Walters, Get Happy اشاره می کند که سوابق تولید ادعاهای بعدی مبنی بر اینکه شماره “Get Happy” سه ماه پس از پایان تولید تولید شده است را تکذیب می کند. این شماره در مارس ۱۹۵۰ تولید شد و تولید بر روی سایر شماره های موسیقی تا آوریل ادامه یافت.

پس از فیلمبرداری، گارلند تعطیلاتی را آغاز کرد که مدت ها وعده آن را داده بود. با این حال، به زودی از او دعوت شد تا با فرد آستر و پیتر لافورد در فیلم عروسی سلطنتی بازی کند و جایگزین جون آلیسون شود که باردار بود. او یک بار دیگر در مواجهه با خستگی و کار بیش از حد برای اجرا تلاش کرد. او از Royal Wedding اخراج شد و قراردادش با MGM با توافق دوجانبه فسخ شد.

با توجه به سوابق MGM، در طول اکران اولیه فیلم، ۲,۴۹۸,۰۰۰ دلار در ایالات متحده و کانادا و ۸۵۹,۰۰۰ دلار در خارج از کشور به دست آورد که منجر به ضرر کوچک ۸۰,۰۰۰ دلاری برای استودیو در آن زمان شد. این فیلم برای ضبط تماشاگران در تئاتر کاپیتول در نیویورک پخش شد. ادوارد آلبی نمایشنامه نویس آینده در یک اجرا در تئاتر حضور داشت و بعداً به یاد آورد که بعد از شماره «خوشحال شو»، «حضور تماشاگر فیلم برای لحظه ای نفس نفس نمی زد و سپس برای یک نفر، به شدت تشویق می شود». اجرای زنده بودند.

این فیلم، به‌ویژه سکانس نمادین «خوشبخت شو»، در بسیاری از زمینه‌های فرهنگ پاپ مورد اشاره قرار گرفته است. مایکل جکسون “Dangerous” را به گونه ای اجرا کرد که به این فیلم ادای احترام کرد، به ویژه در جوایز موسیقی آمریکا در سال ۱۹۹۳ و جوایز موسیقی ویدئویی ام تی وی در سال ۱۹۹۵. او و رقصندگانش کت و شلوار می پوشیدند و یک رقصنده تا ابتدای آهنگ مقابل او ایستاده بود، درست مثل فیلم که در ابتدا گارلند توسط یک رقصنده پوشانده می شود. گزیده هایی از این آهنگ در اجرای او شنیده می شود.

موزیک ویدئوی “Rain on Your Rade” خواننده بریتانیایی دافی نیز از این سکانس الهام گرفته شده است و او را می توان با لباسی شبیه لباس گارلند و در حال رقصیدن در پس زمینه سفید همراه با چند رقصنده مرد که کت و شلوار پوشیده اند مشاهده کرد.

کیتی هولمز بازیگر با اجرای «Get Happy» در برنامه تلویزیونی So You Think You Can Dance به گارلند ادای احترام کرد. او لباس مشابهی به تن داشت و در کنار رقصندگان مرد با کت و شلوار در مقابل پس زمینه ای که با کبریت رنگ شده بود، می رقصید.

موزیک ویدیوی “Anus” هنرمند درگ کوین و خواننده ضبط آلاسکا تاندرفاک به سکانس “Get Happy” ادای احترام می کند. صحنه‌ای در این ویدیو او را در یک بلیزر و فدورا کج نشان می‌دهد که توسط دو رقصنده مرد حمایت می‌شود و به شکلی مشابه با شماره اصلی می‌رقصند. این ادای احترام به گارلند و اهمیت این آهنگ در جامعه LGBT است.