به گزارش ایسنا، در این نشست که روز دوشنبه (۲۶ تیر ماه ۱۴۰۰) در سالن اجتماعات شهید صبوری معاونت فرهنگی جهاددانشگاهی برگزار شد، عیسی علیزاده، معاون فرهنگی جهاددانشگاهی با اشاره ضمنی به تجربه خوب برگزاری دوره اول جشنواره شعر دانشجویی گفت: متاسفانه دانشجویان به دلایل مختلف به مشارکت با نهادهای رسمی و دولتی تمایل ندارند و شاید خوانش آن‌ها از فرهنگ متفاوت است و به‌نوعی از محیط رسمی به محیط غیررسمی انتقال پیدا کرده است. اگر به پیمایش‌ها مراجعه شود، مشخص است برنامه‌های و مناسبتی و رسمی و جشن‌ها و جایزه‌ها اقبالی ندارد. ما باید تلاش کنیم فاصله بین فرهنگ رسمی و غیررسمی را کم کنیم. امسال متولدین سال ۸۲ وارد دانشگاه شده‌اند. با شرایط همه‌گیری کرونا، با نسلی مواجه هستیم که ممکن است ترم سوم دانشگاه باشند اما هنوز دانشگاه و حتی همکلاسی‌ها را ندیده‌اند. از طرفی چند فعالیت است که خیلی مورد اقبال دانشجویان است؛ مانند برنامه‌های اجتماعی. دانشجویان احساس می‌کنند که برنامه‌های معنوی را در فعالیت اجتماعی و یا جنبش‎‌های محیط زیستی می‌بینند. به مناطق محروم می‌روند و برای احساس وظیفه معنوی حاضرند به مردم کمک کنند. در هنر دو موضوع خیلی مورد اقبال دانشجویان است؛ تئاتر و موسیقی که باز هم متاسفانه خیلی سلیقه‌ای برخورد می‌شود. دانشجویان به برنامه‌هایی که افزایش مهارت داشته باشد، علاقه‌مند هستند. مثلا مهارت فیلم دیدن و یا مهارت کتابخوانی. در بخش جشنواره شعر نیز آموزش مهارت گنجانده شده است. هم‌اکنون شعر اعتراضی مورد اقبال قرار گرفته و می‌توان این موارد را در جهت صحیح و حرفه‌ای هدایت کرد.

در ادامه، عادل تقوی، مدیرکل راهبری امور فرهنگی جهاددانشگاهی با ارائه گزارشی مختصر از کلاس‌های آموزشی جشنواره شعر دانشجویی گفت: در جلسه اول پیشنهاد شد رویدادهایی را که در حال برگزاری است و اکنون به دلیل شرایط کرونا امکانش را نداریم با برگزاری کارگاه‌های آموزشی جایگزین کنیم. کارگاه اول دکتر اسماعیل امینی با سرفصل شعرآورد در استودیو مرکز فعالیت‌های قرآنی تشکیل شد. کارگاه استاد عبدالجبار کاکایی در چهار جلسه با موضوع ترانه برگزار شد. کارگاه سوم هم‌اکنون با تدریس استاد ناصر فیض با چهار جلسه در حال برگزاری است. کارگاه‌ها به صورت آنلاین به‌طور متوسط حدود ۱۲۰ نفر و آفلاین به‌طور متوسط ۳۰۰ نفر استقبال‌کننده در سامانه رویتاب داشت. البته رکورد مخاطب آنلاین کارگاه‌ها در یک جلسه ۲۰۰ نفر بوده که برای کلاس‌های این‌چنینی سطح مطلوبی محسوب می‌شود. ضمن این‌که مخاطبان آفلاین دوره‌ها نیز به‌طور مداوم افزایش می‌یابد.

او افزود: بخشی با عنوان پژوهش در شعر را نیز با همکاری پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات وزارت ارشاد به جشنواره اضافه کردیم. به این نحو که پایان‌نامه، کتاب‌، پژوهش و مقاله‌های علمی با موضوع شعر را که در دو سال اخیر منتشر شده به آن اضافه کردیم و همچنین در نظر داریم هر سال معرفی و بزرگداشت یک شاعر ادبیات کهن را در دستور داشته باشیم که امسال بخش حکیم نظامی گنجوی در بخش پژوهش جشنواره در نظر گرفته شده است.

تقوی در پایان گفت: برای ۲۷ شهریورماه، مصادف با روز ملی شعر و ادب مراسم اختتامیه دوره دوم جشنواره ملی شعر دانشجویی به صورت مجازی و با حضور تعداد محدودی از افراد در دستور کار است.

در ادامه این جلسه، عبدالجبار کاکایی، عضو شورای سیاستگذاری دومین دوره جشنواره شعر دانشجویی با اشاره به پتانسیل خوب فضای مجازی برای جذب مخاطب گفت: باید بپذیریم شبکه‌های مجازی رونق جلسات شعرخوانی را کم کرده و می‌توانیم اثرات آن را در نشر کتاب مانند توقف و یا تیراژ بسیار پایین نشر کتاب‌های شعر شاهد باشیم. اما زمانی که شعرهای جدید در شبکه‌های مجازی درج می‌شود، چیزی در حدود دو یا سه‌هزار نفر آن را تایید و وایرال می‌کنند.

او به تغییر ذائقه مخاطبان شعرخوانی و ایجاد جاذبه‌های بصری و محیطی در مراسم شعرخوانی اشاره کرد و گفت: هم‌اکنون شعرخوانی به شکل تریبونی که در آن خیرمقدم و گزارش برنامه و … باشد، نمی‌تواند از جهت بصری مستعد انتقال احساسات و عواطف یک شاعر باشد.

عضو شورای سیاستگذاری دومین دوره جشنواره شعر دانشجویی سپس با تاکید بر لزوم تقویت مهارت‌های آموزشی دانشجویان بیان کرد: من اگر خودم را در کسوت یک دانشجو فرض کنم کسب مهارت‌های آموزشی شعر و طنز گفتن جذاب‌تر از آن است که بخواهم شعر دیگران را بشنوم. در واقع دانشجو نیامده فراورده‌های ذوقی دیگران را بشنود و لذت ببرد؛ او می‌خواهد یاد بگیرد و خودش تولید کند.

آرش شفاعی، دیگر عضو شورای سیاستگذاری با بیان این‌که شب شعر و شعرخوانی و دور هم جمع شدن دانشجویی هنوز ظرفیت دارد، به لزوم تبلیغات برای شعر اشاره کرد و گفت: موضوعات و افرادی که هستند جذاب‌اند و خیلی از افراد مراجعه می‌کنند که می‌خواهند وزن یا شعر یاد بگیرند اما نمی‌دانند به چه سمتی حرکت کنند. در جامعه نسبت به تبلیغ شعر غفلت شده که باید جبران شود.

همچنین سعید بیابانکی، عضو دیگر شورای سیاستگذاری شعر دانشجویی حمایت دستگاه‌های حکومتی و دولتی از جشنواره شعر را تاثیرگذار و آن را فرصتی برای ایجاد فضای تلطیفی در کشور دانست و در ادامه کلمه «شعرآورد» را عنوان مناسبی برای این جشنواره ارزیابی و اظهار کرد: جای یک مسابقه و تلنت بزرگ شعری برای دانشگاه خالی است. باید علاقه‌مندان و دانشجویان شاعر را جذب کرد و بتوانیم اطلاعات ادبی و دانش رد و بدل کنیم و موجی ایجاد کنیم تا جامعه‌ای جدید از مخاطب تولید شود. دبیرخانه شعر دانشجویی می‌تواند صفحات تخصصی مجازی را رصد کند و با انجام تبلیغات گسترده جامعه جدیدی از مخاطب تولید شود.

کوروش انصاری، دیگر عضو دیگر شورای سیاستگذاری جشنواره با حمایت از اجرای جشنواره شعر دانشجویی گفت: در شرایط کرونایی این جویبار باریکی که هنوز جریان دارد موفقیت خوبی است، زیر کرونا خیلی به همه چیز آسیب زده است.

او در ادامه به پتانسیل خوب حضور شاعران معروف در هر استان کشور اشاره و بیان کرد: در همه استان‌ها شاعرانی مطرح هستند که پتانسیل خیلی خوبی برای گسترش ملی فعالیت‌های شعری هستند و تاکنون به این مهم توجه نشده است.

در پایان اسماعیل امینی نیز درباره میزان مخاطب برنامه‌های شعر گفت: در جشنواره شعر دانشجویی به تعداد زیاد نمی‌توان دل داد. اصلا برای حرکت‌های شعر، مخاطب زیاد الزاما یک امتیاز محسوب نمی‌شود. حضور کانون‌های موجود در دانشگاه‌ها در این‌گونه فعالیت‌ها خیلی مهم‌تر است تا مخاطبانی که در هر جایی از هر دری می‌خواهند سخن بگویند.

در این نشست که با حضور دیگر اعضای شورای سیاست‌گذاری جشنواره ملی شعر دانشجویی، فرزین پورمحبی و سمانه عنبری برگزار شد، علیرضا بهرامی، دبیر علمی جشنواره نیز به ارائه گزارشی از این جشنواره پرداخت و از میزان توفیق در رویکردهای آن گفت.

انتهای پیام

منبع:ایسنا