به گزارش ایسنا، دکتر حسین سلیمی در دومین نشست کشوری مددکاران اجتماعی مراکز مشاوره دانشگاه‌ها گفت: در زمینه حرفه و رشته مددکاری اجتماعی دو نکته قابل ذکر است. اول اینکه، در دانش های مختلف عصر مدرن از جمله دانش مددکاری، پارادوکس هایی وجود دارد که موجب بالندگی آن شده است. در واقع امر پارادوکسیکال ممکن است با پدیده های متضادی در درون خود مواجه شود که آن را رو به جلو پیش ببرد.

وی در ادامه بیان کرد: در عصر مدرن وقتی انسان با پدیده های گسترده مواجه شد دانش حرفه ای مددکاری را ایجاد کرد. مددکاری از توانمندسازی افراد و مداخله در بحران حرف می زند. اما سوالی که پیش می آید این است چگونه و چطور این اتفاق می افتد.

رئیس دانشگاه علامه طباطبایی خاطرنشان کرد: گاهی اوقات مفاهیم کلاسیک دانش مدرن تبدیل به قید و بندهایی برای افراد می شود. به همین جهت دائماً نیازمند بازاندیشی در علوم مختلف از جمله مددکاری هستیم. به عنوان مثال در کشور آلمان، مددکاری اجتماعی در دانشگاه های فنی و حرفه ای آموزش داده می شود. چون نگاه حرفه ای به آن وجود دارد. آنها به این نتیجه رسیده اند که آموزش و کنش باید به گونه ای پیوند بخورد که دانش مددکاری تبدیل به قید و بند برای آن نشود.

دکتر سلیمی اظهار کرد: در عرصه مددکاری نباید بین رشته های مختلف دیوار بکشیم و نباید از کنش و فهم بین رشته ای محروم بمانیم. امروز پیچیدگی شرایط اجتماعی به خصوص در دانشگاه ها ما را مجبور می کند که رشته ها و تخصص مختلف را به صورت فهم بین رشته ای درک کنیم.

رئیس دانشگاه علامه طباطبایی تصریح کرد: امیدوارم این نشست ها زمینه فعالیت های بین رشته ای در عرصه اندیشه و عمل را فراهم کنند. دانشگاه های کشور در حوزه های مختلف از جمله مددکاری، روانشناسی، مشاوره و زمینه های مختلف علوم اجتماعی پیش رفته اند و به تدریج مرکز مراجعۀ دستگاه های دولتی و مردم قرار گرفته اند.

به گزارش روابط عمومی دانشگاه علامه طباطبایی، وی در ادامه ابراز امیدواری کرد: امیدوارم در این نشست با انتقال تجربیات بین مددکاران و استادان حوزه های مختلف بتوانیم پارادوکس های رشتۀ مددکاری را به زمینه ای برای رشد این رشته تبدیل و تاثیر بیشتری در عرصۀ اجتماعی داشته باشیم.

در ادامۀ این نشست دکتر مجید صفاری‌نیا، مدیر دفتر مشاوره و سلامت وزارت علوم، تحقیقات و فناوری با اشاره به زمینه های رشد و توسعۀ مددکاری در دنیا بیان کرد: نخستین عامل، رشد و گسترش شهرنشینی بود. با افزایش مهاجرت به شهرها و گسترش شهرهای بدون ساختار نیاز به این حرفه احساس شد.

وی ادامه داد: توسعۀ صنعت و همچنین جنگ های جهانی اول و دوم و تبعات آنها از جمله آوارگی، بی خانمانی و… عامل دیگر رشد و توسعۀ این حرفه شد.

دکتر صفاری‌نیا، تاکید کرد: تقریباً تمام این موارد از جمله جنگ، حاشیه نشینی، مهاجرت و… را در ایران داشته ایم. حال با این شرایط وضعیت رشتۀ مددکاری در کشور ما چگونه است؟ دولت ها و حکمرانی در کشور تا چه حد از این حرفه استقبال کرده است.

مدیر دفتر مشاوره و سلامت وزارت علوم با اشاره به «حِرَف یاورانه» گفت: مددکاران اجتماعی با نوع دوستی، همدلی و هم حسی همراه هستند. جامعه پذیری همراه با خودشیفتگی در آنها پایین است. مسئولیت پذیری در مددکاران بسیار بالاست. آنها خودشان را جای طرف مقابل می گذارند و از نگاه آنها مجموعۀ این موارد تشکیل دهنده حِرَف یاورانه است.

منبع:ایسنا