حجت‌الاسلام‌والمسلمین سید محمدمهدی میرباقری در سخنرانی حرم حضرت معصومه (س) عنوان کرد: روایات متعددی در باب شفاعت حضرت زهرا (س) درصحنه‌های سخت قیامت نقل‌شده است.

وی افزود: انبیاء و اوصیاء الهی در این دنیا برای هدایت امت تلاش‌هایی را می‌کنند که همراه با یک سلسله عهدهایی است که خدا از آن‌ها گرفته و بعد از آن عهدها و قرارها به آن‌ها مأموریت هدایت و تطهیر امت را داده است و این هدایت هم فقط موعظه کردن و حرف زدن نیست بلکه باید اقداماتی را انجام دهند و جنگ و صلح‌هایی را به راه اندازند تا امت در این درگیری‌ها هدایت و تطهیر شوند.

استاد حوزه علمیه گفت: خداوند در قرآن می‌فرماید جنگ احد را به راه انداختیم تا قلوب مؤمنین خالص شود و در جای دیگر قرآن آمده است از اموال آن‌ها صدقه بگیر تا تطهیر و تزکیه شوند بنابراین برای امر هدایت باید انبیاء و اولیاء الهی تلاش کنند و زحمت بکشند تا به بار بنشیند.

وی ادامه داد: انبیائی که زحمت کشیدند تا ما را هدایت کنند صحنه‌های سخت دیگری هم پیش روی امت است که باید این امت را از آن صحنه‌ها هم عبور دهند که یکی از آن‌ها صحنه قیامت است که خداوند می‌فرماید مادری که فرزندش را شیر می‌دهد فرزند خود را فراموش می‌کند و در آن صحنه‌های سخت یکی از کارهایی که اولیاء خدا انجام می‌دهند شفاعت است.

میرباقری شفاعت را از سخت‌ترین مراحل دستگیری انبیاء و اولیاء الهی دانست و گفت: برای تحقق شفاعت خدای متعال عهدهای سنگینی گرفته و به هرکسی اجازه شفاعت نمی‌دهد و اصلاً کسی اجازه صحبت کردن در آن صحنه را ندارد مگر کسانی که خدا به آن‌ها اجازه حرف زدن بدهد و حرف ثواب بزند و در روایت است که امام صادق (ع) ذیل این آیه فرمودند به خدا قسم ما هستیم که اجازه حرف زدن در آن صحنه را داریم و در آن صحنه حرف ثواب می‌زنیم.

وی افزود: برای تحقق مقام شفاعت انبیا تلاش خاصی می‌کردند و پیامبر (ص) برای رسیدن به این مقام عبادات خاصی را انجام می‌دادند و خداوند در قرآن خطاب به پیامبر (ص) می‌فرماید ما نافله‌ای را بر تو واجب کردیم تا تو به مقام محمود بررسی و در روایت است که مقام محمود همان مقام شفاعت در روز قیامت است.

استاد حوزه علمیه ابراز کرد: در روایت است که پیامبر (ص) بعد از نماز مغرب چیزی می‌خوردند و کاری را انجام می‌دادند و سپس نماز عشا را می‌خواندند و بعد از نماز عشا دیگر با کسی حرف نمی‌زدند و استراحت می‌کردند؛ سپس بعد از مقداری استراحت برمی‌خاستند و چهار رکعت نماز نافله شب می‌خواندند، دوباره استراحت می‌کردند و برمی‌خواستند چهار رکعت دیگر نافله شب می‌خواندند و دوباره مقداری استراحت می‌کردند و می‌خوابیدند و برای بار سوم بلند می‌شدند و ۳ رکعت نماز شفع و وتر را می‌خواندند و نافله شب را به نافله صبح و نماز صبح وصل می‌کردند و این کیفیت نماز شب پیامبر (ص) بود.

وی بابیان اینکه قرآن می‌فرماید اولیاء خدا جز برای کسانی که خداوند آن‌ها را بپسندد شفاعت نمی‌کنند، گفت: در روایات زیادی آمده است که آن‌هایی که خدا می‌پسندد کسانی هستند که با حضرت همراهی می‌کنند و ایمان به خدا دارند ولی گناهان کبیره انجام نداده اند؛ خداوند تضمین داده که از گناهان صغیره می‌گذرد.

میرباقری بابیان اینکه شفاعت مال کسانی است که ایمان به خدا دارند، افزود: از اوصاف مؤمن این است که اگر خودش هم کار بدی انجام می‌دهد از کار بد خود متنفر است و همین ندامت به معنی توبه است و از گناه خود راضی نیست لذا اصرار بر گناه ندارد و اگر دیگری هم کار خوبی انجام می‌دهد کار خیر او را دوست دارد و به همین خاطر مؤمن اگر گناه هم کند خدا گناهش را می‌بخشد زیرا از گناه خوشش نمی‌آید و اهل توبه و استغفار است.

وی بابیان اینکه در برخی روایات است که همه محتاج شفاعت هستند و هیچکس بی‌نیاز از شفاعت نیست، ابراز کرد: در روایت دیگری آورده شده است که همه اهل محشر را به پیامبر اسلام (ص) ارجاع می‌دهند و همه به محضر رسول خدا می‌آیند و حضرت به سجده می‌افتند و آنقدر سجده خود را طول می‌دهند که خدا می‌فرماید سر بردار و هر که را می‌خواهی شفاعت کن.

استاد حوزه علمیه شفاعت را ادامه هدایت انبیا دانست و افزود: حضرت زهرا (س) در دنیا برای هدایت امت پیامبر (ص) تلاش زیادی کردند و اگر حضرت زهرا (س) نبودند سقیفه همه چیز را نابود کرده بود بنابراین برای هدایت ما هم خودشان به میدان آمدند و هم حاضر شدند عاشورا برپا شود.

وی گفت: این سرمایه‌گذاری برای هدایت در دنیا مقدمه شفاعت در آخرت است و کسانی که با هدایت حضرت زهرا سلام الله علیها در دنیا همراه شدند در روایت است که در آخرت حضرت می‌آیند و ندا می‌رسد که همه سرهای خود را پایین بیندازند و حضرت می‌فرمایند می‌خواهم فرزند خود را همانطور که به شهادت رسیده‌اند ببینند و حقیقت عاشورا در آن صحنه ظاهر می‌شود.

میرباقری ادامه داد: حضرت در آن صحنه یک شکایتی می‌کنند و یک شفاعتی و در روایت دارد که حضرت شروع به شفاعت می‌کنند و حتی اگر کسی در محبت اهل بیت (ع)جرعه آبی به کسی داده باشد از او هم نمی‌گذرند و شفاعتش می‌کنند و کار به جایی می‌رسد که همه محشر آرزو می‌کنند ای کاش فاطمی بودند.

منبع: ایسنا