به گزارش ایسنا، معاون پژوهش سازمان اسناد و کتابخانه ملی در ادامه اظهار کرد: آموزش کارکنان و حتی مدیران یکی از راه‌های حفاظت از مدار ک فرهنگی کشور است تا چگونگی برخورد با اسناد و حفاظت از آن‌ها را به خوبی بیاموزند. اسناد و مدارک اعم از فرهنگی و غیرفرهنگی سال‌ها به صورت بایگانی جاری قابل استفاده هستند و در مسائل مختلف مالی، اداری، حقوقی و پرسنلی کاربرد دارند و پس از سالیان که به صورت راکد درآمدند باز هم در مواردی استفاده می‌شوند و از دوره‌ای به بعد جنبه تاریخی پیدا کرده و به همین دلیل چه بسا با گذشت زمان ارزش آن‌ها افزوده شود.

امیرخانی سپس گفت: برای بررسی و ساخت یک مکان فرهنگی به سوابق نیاز داریم، بررسی سابقه‌ها و تصاویر کمک می‌کند تا بتوان تصمیم مناسب در این خصوص اتخاذ کرد و بدون مطالعه کاری انجام نداد، لذا حفظ و صیانت از اسناد فوق‌العاده مهم است. بسیاری از اسناد و مدارک در حوزه‌های مختلف به‌ویژه فرهنگی، عامدانه یا به‌صورت سهوی از بین رفته‌اند که این خسارت جبران‌ناپذیر است، برخلاف خیلی از کتاب‌ها، نشریات و مطبوعات که امکان داشتن نسخه‌های دیگر را دارند، به طور معمول اسناد و مکاتبات یک‌نسخه‌ای هستند و اگر از بین بروند شاید دیگر به هیچ وجه نتوان آن‌ها را به‌دست آورد.

معاون سازمان اسناد و کتابخانه ملی اضافه کرد: استفاده از کارشناسان آرشیو ملی ایران و سازمان اسناد به دلیل آشنایی آن‌ها با این موضوع مهم می‌تواند راه مناسبی در راه حفظ و صیانت از اسناد باشد. هنگام احداث یک بنا، پس از مکان‌یابی و آماده شدن مقدمات و سپس ساختمان‌سازی، نقشه‌ها کمک شایانی می‌کنند. بناهایی مانند تئاتر شهر، برج آزادی و بسیاری از آرامگاه‌ها هرکدام تاریخچه‌ای دارند که اگر همراه با عکس و گزارش باشند خیلی مفیدتر واقع خواهند شد.

او در ادامه بیان کرد: بسیاری از مدارک و اسناد شاید در فضای مجازی باشد که منشاء آن شخص یا موسسه‌ای بوده و طبیعی است خیلی از موسسات مانند میراث فرهنگی، مطبوعات و خبرگزاری‌ها امکان دارا بودن آرشیو را داشته‌اند و حتی آرشیوهای شخصی می‌توانند به ما در این راه کمک کنند.

امیرخانی با بیان این‌که آرشیو در همه حوزه‌ها دارای اهمیت است، گفت: وزارت نیرو اگر بخواهد سدی بسازد باید بداند چه مطالعاتی از جهت زمین و مشکلات پیش روی آن و بسیاری از موضوع‌های دیگر انجام شده است. حوزه‌های دیگر نیز مانند صنعت، راه و راه‌آهن و… نیازمند اسناد هستند و طبیعی است که این در حوزه فرهنگ پررنگ‌تر باشد، چون به‌طور معمول افراد فعال در موضوع‌های تاریخی و فرهنگی حساسیت بیشتری دارند.

او افزود: افراد مهم، رجال و شخصیت‌هایی که اسناد و تصاویری دارند، به اهمیت آرشیوها می‌افزایند و انواع کارکردها را می‌توان برای این مراکز لحاظ کرد و هیچ موضوعی نیست که نیاز به آرشیو نداشته باشد، اما در برخی موارد شاید محدودیت دسترسی قائل شویم. برخی از اسناد خاص دولتی، اسناد خانوادگی یا پزشکی ممکن است درمورد شخصی افراد باشند که قید بیش از ۴۰ سال نگهدارای دارند.

امیرخانی تاکید کرد: دسترسی به اسناد باید برای تمام افراد جامعه باشد، مگر اسنادی که دارای مسائل خاص باشد و به‌طور مثال با امنیت ملی کشور برخورد کند، یا بحث‌های قومیتی را دامن بزند و این‌ها هم می‌تواند به مراجعین و محققین خاص ارائه شود.

معاون پژوهش سازمان اسناد و کتابخانه ملیهمچنین اظهار کرد: شاید در مورد برخی از اسناد حساسیت‌هایی وجود داشته باشد. درخصوص اسنادی که به‌طور مثال مربوط به رژیم گذشته باشد، ذکر اسامی و القابی باشد که باید این‌ها را نیز لحاظ کرد، ولی نباید خیلی به این مسائل حساس بود، چون همه گوشه‌هایی از تاریخ هستند و برای محققین قابل استفاده خواهند بود.

امیرخانی گفت: اسناد متعلق به همه مردم کشور و عموم است و چقدر مناسب است که همه بتوانند به آسانی و بدون هزینه به آن‌ها دسترسی پیدا کنند.

انتهای پیام