آیت الله رضا رمضانی در مراسم رحلت پیامبر اکرم(ص) و شهادت امام حسن مجتبی(ع) و بزرگداشت ارتحال علامه حسن زاده آملی که در مصلای امام خمینی(ره) رشت برگزار شد، ارتحال پیامبر اکرم(ص) را نه تنها مصیبت بزرگ عالم اسلام دانست، بلکه از آن به عنوان بزرگترین مصیبت عالم بشریت به واسطه پایان وحی یاد کرد و گفت: وحی ارتباط مستقیم خالق با مخلوق است و پیام خدا از طریق پیامبر به مردم انتقال داده می شود و به تعبیر امیرالمومنین علی(ع) با رحلت رسول الله(ص) وحی قطع شد؛ این در حالی است که با رحلت یک فقیه، حکیم یا عارف، فقاهت و حکمت و عرفان قطع نمی شود.

وی پیامبر(ص) را مظهر رحمت رحمانیه و رحمت رحیمیه خدای متعال دانست و افزود: پیامبر برای انتشار رحمت از جانب خداوند مبعوث شد و هر چیزی که از ناحیه پیامبر اتفاق افتاده، برای انتشار رحمت در عالم بوده است.

عضو مجلس خبرگان رهبری، تزکیه و تهذیب را مهمترین سمت پیامبر دانست و تصریح کرد: براساس آیه «وَیُزَکّیهِم وَیُعَلِّمُهُمُ الکِتابَ» سمت تزکیه مقدم بر سمت تعلیم بوده و تعلیم پیامبر برای تزکیه است. همانگونه که طهارت برای نماز وجوب پیدا می کند، تزکیه و تهذیب و تربیت نیز برای علم و دانش مهم و لازم است.

آیت الله رمضانی، با بیان اینکه مهمترین وظیفه انبیای الهی تربیت انسان است، عنوان کرد: انبیا آمدند تا انسان تربیت کنند و انسان بتواند با توجه به مجموعه ظرفیت ها و استعدادهای وجودی خود مسیر را طی کند و به مقصد که همان قرب الهی است، برسد.

وی با اشاره به آیه «إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَهَ عَلَی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَیْنَ أَنْ یَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنْسَانُ ۖ إِنَّهُ کَانَ ظَلُومًا جَهُولًا» بر وجود ظرفیت سلوک علمی و عملی در انسان تاکید کرد و گفت: موجودات عالم نتوانستند امانت الهی را حمل کنند، اما این قدرت و توان در وجود انسان قرار داده شد، اما به یک معلم نیاز دارد که به درستی او را تعلیم دهد. در واقع انسان برای هدایت شدن به معلمی نیاز دارد که خودش هدایت شده باشد و مسیر را طی کرده باشد و لذا پیامبر(ص) قبل از اینکه هادی باشد، مهدی است.

دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت، پیامبر(ص) را هادی، امام و پیشوای بشریت دانست و متذکر شد: پیامبر پیشواست، یعنی بشریت را به همان مسیری دعوت می کند که خودش طی کرده و به تعبیر علامه حسن زاده آملی، پیامبر خودش بالاست و می خواهد بشریت هم بالا بیایند.

آیت الله رمضانی، با بیان اینکه سمت هادی بعد از انبیای الهی به علما سپرده شده است، اضافه کرد: خودشناسی مقدمه خداشناسی است و کسی می تواند وارث پیامبر(ص) باشد که خودساخته، خودپرداخته و خودشناخته باشد لذا هر کسی عالم ربانی نیست، بلکه کسی می تواند راهبر، راهنما، امام و معلم باشد که راه را طی کرده باشد.

وی پیامبر را عالم ربانی دانست و تاکید کرد: این سمت به علمایی سپرده شده که در مسیر هدایت قدم برداشتند و لذا مجاز نیستیم عالم ربانی را در هر کجا و برای هر کسی به کار ببریم.

عضو مجلس خبرگان رهبری، سمت تربیت را سمتی برای حق تعالی دانست و یادآور شد: خداوند هم در تکوین و هم در تشریع مربی است. هر موجودی در مرحله تکوین از یک ظرفیت و استعداد برخوردار است که باید پرورش داده شود و این ظرفیت و استعداد از علم مطلق الهی نشات می گیرد لذا براساس آیه «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ» خداوند مربی کل هستی است.

وی با بیان اینکه خداوند هستی را به لحاظ ظرفیت تربیت کرده و موجودات بیکران اعم از مجرد و مثال و ماده را آفریده است، گفت: هستی براساس حکمت خلق شده، اما خداوند درباره خلقت انسان عبارت «احسن الخالقین» را به کار می برد که نشان می دهد انسان از نظر ساحت وجودی «احسن المخلوقین» است.

دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت، در ادامه به ربوبیت تشریعی خداوند اشاره کرد و افزود: خداوند برای نشان دادن راه و مقصد به انسان قانون و برنامه دارد و انبیای الهی آمدند تا این راه را به بشر نشان دهند و مردم به مقصد برسند لذا انسان باید مجاهدت کند و به فکر تربیت باشد.

وی قرآن را تجلی قانون و برنامه الهی برای تربیت انسان دانست و اظهار کرد: به فرموده مرحوم علامه حسن زاده آملی، قانون عرفان انسان ساز در قرآن تجلی یافته تا انسان راه و مقصد را بشناسد.

آیت الله رمضانی، سمت پیامبران را سمت معلمی دانست که قانون الهی را برای بشر آوردند و گفت: علامه حسن زاده آملی هم مربی بود و هم سمت معلم بودن را از انبیا به ارث داشت و لذا به معنای واقعی کلمه عالم ربانی بود.

عضو مجلس خبرگان رهبری، با اشاره به تعبیر «سالک توحیدی» که مقام معظم رهبری درباره علامه حسن زاده به کار بردند، تاکید کرد: علامه هم در مقام نظر و هم در مقام عمل سالک توحیدی بود و سالک توحیدی به معنای لطیف و عمیقش یعنی کسی که مسیر حرکتش خدایی بوده است.

وی زندگی علامه حسن زاده را تفسیر «إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ» دانست و یادآور شد: شروع و میانه و ختم زندگی علامه از خدا و برای خدا و به سوی خدا بوده و ایشان توانست به سه سوال اصلی انسان یعنی «از کجا آمده ام، برای چه آمده ام و به کجا خواهم رفت؟» پاسخ دهد.

دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت، با اشاره به دوران ۳۷ ساله تحصیل و درس آموزی علامه حسن زاده در آمل و سپس تهران و قم، خاطرنشان کرد: علامه نزد اساتید بزرگ حکمت و عرفان و فقه و هیئت و نجوم آموخت و تمام هم و غمش بر تحصیل و تهذیب بود، اما استادی ایشان فقط به فقه و اصول و کلام و فلسفه و قرآن محدود نشد و در ریاضیات و طبیعیات و علم الحروف و علم الاعداد و علم الافاق نیز استاد بود.

وی با بیان اینکه علامه حسن زاده در جامعیت علمی شخصیتی بی نظیر است، عنوان کرد: ایشان فقیه و حکیم و عارف و ادیب و منجم بود و به زبان های خارجه تسلط داشت؛ قطعا شخصیتی با چنین جامعیت، نگاه های عمیق به موضوعات پیدا می کند، اما برخی بی انصافی ها درباره ایشان مطرح شد که جای تاسف دارد.

آیت الله رمضانی، احترام علامه حسن زاده نسبت به حضرات معصومین(ع) را ویژه و مثال زدنی دانست و تصریح کرد: انبیا آمدند تا انسان حسی را به انسان عقلی و شهودی تبدیل کنند، زیرا انسان حسی انسان مادی و دلبسته مادیات و جاه و مقام و ثروت و ریاست است لذا انسان باید در مسیر عقل و شهود قرار گیرد و کسی می تواند معلم انسان باشد که این مسیر را طی کرده و علامه حسن زاده آملی این مسیر را به درستی طی کرد، زیرا در مکتب نبوی راه عقل و شهود را یافت و تربیت شد.

وی با بیان اینکه علامه حسن زاده به معنای واقعی کلمه حکیم و عارف بود، خاطرنشان کرد: ایشان علاوه بر بهره مندی از چشمه سار حکمت و عرفان، در اخلاق نیز پیش رفت و به مقام اجتهاد رسید. در واقع علامه هم در فقه اصغر یعنی حکمت، هم در فقه اوسط یعنی اخلاق و هم در فقه اکبر یعنی عرفان مجتهد بود.

عضو مجلی خبرگان رهبری، اولین شرط برای تبدیل انسان حسی به انسان عقلی و شهودی را همنشینی با علما دانست و اضافه کرد: انسان برای حرکت از مرحله حسی به مرحله عقلی و شهودی نیازمند تهجد و شب زنده داری و تفکر و تامل و سیر آفاقی و سیل انفسی است و علامه حسن زاده این تلاش را انجام داد.

منبع: ایسنا