دانشیار پژوهشگاه انسانی و مطالعات فرهنگی گفت: در توسعه روستاها باید حفظ ارزش های انسانی را مبنا قرار دهیم و کسب ثروت و ارزش های اقتصادی را اصل ندانیم.

به گزارش خبرنگار ایسنا-منطقه اصفهان در کاشان، نعمت اله فاضلی روز گذشته (پنجشنبه) در نشست مردم نگاری و هویت در کاشان، اظهار کرد: مردم نگار کسی است که زندگی، تجربه و مشاهدات خود را به دانش تبدیل می‌کند، یعنی خود را به منبعی از اطلاعات تبدیل می‌کند و دهیاران باید این گونه باشند و مردم روستا را به عنوان مردم نگاران با تجربه پرورش دهند.

وی افزود: مردم نگاری فعالیتی است که از ریاضی و فیزیک هم پیچیده تر است. فردی که می‌خواهد تجربه خود را به دانش تبدیل کند باید این پیچیدگی ها را درک کند که مهمترین گام برای آغاز فعالیت مردم نگاری است.

دانشیار پژوهشگاه انسانی و مطالعات فرهنگی ادامه داد: مردم نگاری مجموعه وسیعی از آگاهی ها، انگیزه ها و اراده است که سهم اراده و انگیزه بیشتر از آگاهی است. داستان زندگی آدم ها شامل جذابیت، اصالت و اعتبار است.

وی تاکید کرد: مردم نگاری جذاب است، چرا که افراد با آن هم ذات پنداری می‌کنند و حس حیات آدمی را دارد. معتبر است که از نظر راستی آزمایی و نزدیکی به واقعیت از تمام روایت ها قابل اعتناتر است و اصالتش به واسطه آن است که از خاستگاه واقعی خود برآمده است.

نویسنده مردم نگاری آموزش، تصریح کرد: برای مردم نگاری به آشنایی زدایی نیاز داریم که کار پیچیده ای است و در این مسیر موانع بسیاری وجود دارد و گاهی قابل پذیرش نیست، زیرا گفتن راز زندگی است و گفتن عقاید و باورها بسیار دشوار و حتی خطرناک است، اما آموختن این پیچیدگی ارزشمند است.

وی گفت: مردم‌نگاری، شکلی از گفتن خاطرات است که برای سرگرمی نیست بلکه آوردن گذشته به اکنون است و فهم اکنون به معنی دقیق کلمه است که طی هزاران سال زیسته است.

فاضلی افزود: در مردم‌نگاری تمام زاویه های پنهان و آشکار زندگی نوشته و روایت می‌کنیم. مردم نگاری زندگی هزاران سال انسان را زیست می کند و از این رو جهان روستایی مهمترین دوره آموزش عالی است و به مراتب عمیق تر و تاثیرگذارتر برای شکوفایی جامعه است.

وی افزود: کسی که در مورد زندگی خود تامل می کند به خودآگاهی می‌رسد و در پرتو آن می‌تواند به جهان دیگر پی ببرد چون به امکان مقایسه می رسد.

وی با بیان اینکه شناخت زندگی روستایی پایه شناخت زندگی شهری و کلانشهری است، تمام تاریخ را در ذهن مجسم می کنیم و گام به گام معماری، صنایع، آداب و رسوم را می بینیم، تاکید کرد: روستاییان، بنیادهای زندگی بشر در خطرات و برکات، خشونت و لطافت آن را زیست کرده و ریشه این باورها عقلانیت نهفته در آن است که برای شهرنشین ها گاهی به خرافات تعبیر می شود. با عقلانیت سنت ها، زندگی مادی، تعاملات اجتماعی و ارتباطات شکل گرفته و دوام پیدا می‌کند.

دانشیار پژوهشگاه انسانی و مطالعات فرهنگی گفت: ده مثل شهر پویا است و تکنولوژی رسانه، آنها را نیز دچار تحول کرده است. وقتی اقتصاد کشاورزی به اقتصاد صنعتی و فرا صنعتی تبدیل شد، مدیریت روستا نیز با تغییرات جهانی عوض می شود.

وی افزود: تغییرات روستا، تغییرات زیبایی شناسانه است و به جای تغییر ابزار، به جامعه دانش محور تبدیل شده است. دانش‌، عامل شکل دادن زندگی هستند و به همه جا رسیده و باید از جهان عقب نمانند وگرنه حذف می‌شود.

فاضلی تصریح کرد: اگر فکر کنیم توسعه روستا یعنی فروش روستا خطرناک است. فروش فرهنگ همانند فروش نفت، باعث ذلت است. هدف زندگی عزت است در مردم نگاری روستایی باید جوهر انسان را به جهان نشان داد.

وی تاکید کرد: در مردم نگاری اگر بتوانیم به دیگران باید نشان دهیم انسانی زیستن راه‌های متفاوت دارد و میلیاردها انسان طی چند هزار سال، صدها روش برای زیستن انسانی ابداع کردند. تنوع برای تجارت، گردشگری و کسب ثروت ارزشی ندارد بلکه برای انسانی زیستن ارزشمند می شود.

این استاد دانشگاه گفت: همه مردم نباید مثل هم زندگی کنند. شیوه‌های زندگی حاصل هزاران سال زندگی انسان است که باید حفظ کرد و گرنه زندگی، خسته کننده و ملال آور می شود. تفاوت‌ها باید باشد نباید تفاوت ها را از بین ببریم.

وی تاکید کرد: بی حوصلگی، خستگی و دلزدگی بیماری‌هایی است که از زندگی شهری عاید شده است و مردم در روستاهای مختلف مثل هم نیستند و حتی مردم یک روستا نیز متفاوت هستند.

فاضلی تصریح کرد: تلاش می‌کنیم همه را یکدست کنیم. نتیجه آن شده است که در کشورهایی که بالاترین شاخص رفاه را دارند خودکشی بیداد کند. زندگی با آسایش، لذت بخش نیست بلکه افسردگی و خستگی را به ارمغان می آورد.

وی خطاب به دهیاران، گفت: به مردم روستا بگویید، مردم نگاری می کنیم تا تجربه های زندگی را به دانش تبدیل کنیم و در یک جامعه دانش محور زندگی آبرومندانه داشته باشیم و بگوییم بالاترین سهم من از زندگی، تفاوت‌های من است. هرچند که بنیادها شبیه هم است، اما تفاوت‌هایی وجود دارد.

این جامعه شناس تاکید کرد: مردم نگاری و شناسایی تجربه های زیسته مردم، حس غرور انسانی را در آنها تقویت می‌کند و مانع از احساس تحقیر آنها در برابر تکنولوژی می شود.

وی تصریح کرد: برای اخلاقی زیستن و حفظ حرمت انسانی باید مجموعه فرهنگ ها را دوباره معنا و تفسیر کنیم، بشناسیم و معرفی کنیم. تمام دانشی که امروز اسم خاص دارند را دوباره معنا کنیم، اما نه برای پول و گردشگری بیشتر و پیوستن به بازار، بلکه برای انسانی تر کردن زندگی باید باشد.

فاضلی گفت: اگر بتوانیم روستای خود را تعریف کنیم، دیگران به خودآگاهی می‌رسند این بزرگترین خدمت به بشریت است که یکی از نتیجه های آن کسب ثروت است. باید کمک کنیم و روستا را بشناسیم نه برای فخرفروشی، بلکه هدف ما باید کمک به بشریت و حفظ ارزش‌های انسانی و خوب زیستن باشد.

این استاد دانشگاه گفت: هنرهای بومی ارزش ذاتی دارد نه به خاطر فروش آن بلکه به این دلیل که این باورها و فنون، فرم های اخلاقی و زیبایی شناسانه ای است که ما با آنها زندگی می کنیم و معنای وجودی ماست.

وی افزود: شناسایی تجربه های زندگی روستایی و تبدیل آن به دانش برای رونق کسب و کار و تجارت و گردشگری نیست، بلکه معنای زنده بودن ماست و اگر به خاطر ارزش های اقتصادی، روستاها را آباد کنیم، به زودی این فرهنگ‌ها به فروش و تاراج می‌رود.

فاضلی تاکید کرد: در توسعه روستاها باید حفظ ارزش های انسانی را مبنا قرار دهیم و کسب ثروت و ارزش های اقتصادی را اصل ندانیم.

به گزارش ایسنا، همزمان با روز محوطه های باستانی، نشست یک روزه مردم نگاری روستایی و هویت با حضور دهیاران و بخشداران شهرستان کاشان برگزار شد و نعمت اله فاضلی، دانشیار پژوهشگاه انسانی و مطالعات فرهنگی و سعید جندقیان، معاون امور دهیاری های سازمان شهرداری ها و دهیاری های وزارت کشور سخنران این همایش بودند.